BAKARA-285
Bismillâhirrahmânirrahîm
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا
أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ
وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ
وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
Âmener resûlu bimâ unzile ileyhi min rabbihî vel mu’minûn(mu’minûne),
kullun âmene billâhi ve melâiketihî ve kutubihî ve rusulih(rusulihî), lâ
nuferriku beyne ehadin min rusulih(rusulihî), ve kâlû semi’nâ ve ata’nâ
gufrâneke rabbenâ ve ileykel masîr(masîru).
1.
|
âmene
|
: îmân
etti, inandı
|
2.
|
er resûlu
|
: resûl
|
3.
|
bi-mâ
|
: şeye
|
4.
|
unzile
|
:
indirildi
|
5.
|
ileyhi
|
: ona
|
6.
|
min
|
: den
|
7.
|
rabbi-hi
|
: onun
Rabbi
|
8.
|
ve el
mu'minûne
|
: ve
mü'minler
|
9.
|
kullun
|
: hepsi
|
10.
|
âmene
|
: îmân
etti, inandı
|
11.
|
bi allâhi
|
: Allah'a
|
12.
|
ve
melâiketi-hi
|
: ve onun
meleklerine
|
13.
|
ve
kutubi-hi
|
: ve onun
kitaplarına
|
14.
|
ve
rusuli-hi
|
: ve onun
resûllerine
|
15.
|
lâ
nuferriku
|
: fark
gözetmeyiz, ayırmayız
|
16.
|
beyne
|
: arasında
|
17.
|
ehadin
|
: biri
|
18.
|
min
rusuli-hi
|
: onun
resûllerinden
|
19.
|
ve kâlû
|
: ve
dediler
|
20.
|
semi'nâ
|
: biz
işittik
|
21.
|
ve ata'nâ
|
: ve biz
itaat ettik
|
22.
|
gufrâne-ke
|
: senin
mağfiret etmen
|
23.
|
rabbe-nâ
|
: Rabbimiz
|
24.
|
ve ileyke
|
: ve sana
|
25.
|
el masîru
|
: masîr,
varış, ulaşma, seyr-i sülûk
|
BAKARA-286
Bismillâhirrahmânirrahîm
لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ
وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ
تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا
إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ
تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا
وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
Lâ yukellifullâhu nefsen illâ vus’ahâ lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet
rabbenâ lâ tuâhıznâ in nesînâ ev ahta’nâ, rabbenâ ve lâ tahmil aleynâ ısran
kemâ hameltehu alellezîne min kablinâ, rabbenâ ve lâ tuhammilnâ mâ lâ tâkate
lenâ bih(bihî), va’fu annâ, vagfir lenâ, verhamnâ, ente mevlânâ fensurnâ alel
kavmil kâfirîn(kâfirîne).
|
1.
|
lâ
yukellifu
|
: mükellef
kılmaz, sorumlu tutmaz
|
|
2.
|
allâhu
|
: Allah
|
|
3.
|
nefsen
|
: nefs,
kişi, kimse
|
|
4.
|
illâ
|
: ancak,
sadece, den başka
|
|
5.
|
vus'a-hâ
|
: onun
gücü, kapasitesi
|
|
6.
|
lehâ
|
: onun
|
|
7.
|
mâ kesebet
|
:
kazandığı şeyler
|
|
8.
|
ve aleyhâ
|
: ve
(sorumluluğu) onun üzerinde
|
|
9.
|
mektesebet
(mâ iktesebet)
|
:
kazandığı neğatif şeyler
|
|
10.
|
rabbe-nâ
|
: Rabbimiz
|
|
11.
|
lâ
tuâhız-nâ
|
: bizi
aheze etme, sorgulama
|
|
12.
|
in nesînâ
|
: eğer,
şâyet unuttuysak
|
|
13.
|
ev
|
: veya
|
|
14.
|
ahta'nâ
|
: hata
yaptık
|
|
15.
|
rabbe-nâ
|
: Rabbimiz
|
|
16.
|
ve lâ
tahmil
|
: ve
yükleme
|
|
17.
|
aleynâ
|
: bizim
üzerimize, bize
|
|
18.
|
ısran
|
: zorluk,
güçlük
|
|
19.
|
kemâ
|
: gibi
|
|
20.
|
hamelte-hu
|
: onu
yükledin
|
|
21.
|
alâ
ellezîne
|
: o
kimselere, onlara
|
|
22.
|
min
kabli-nâ
|
: bizden
önce
|
|
23.
|
rabbe-nâ
|
: Rabbimiz
|
|
24.
|
ve lâ
tuhammil-nâ
|
: ve bize
yükleme
|
|
25.
|
mâ lâ
tâkate lenâ
|
: bizim
takat, güç yetiremeyeceğimiz şeyi
|
|
26.
|
bi-hi
|
: ona
|
|
27.
|
ve a'fu
an-nâ
|
: ve
(bizden günahlarımızı) affet
|
|
28.
|
ve igfir
|
: ve
mağfiret et, günahlarımızı sevaba
|
|
29.
|
lenâ
|
: bizi,
bize, bizim için
|
|
30.
|
ve
irham-nâ
|
: ve bize
rahmet et, Rahîm esması ile
|
|
31.
|
ente
|
: sen
|
|
32.
|
mevlâ-nâ
|
: bizim
mevlâmızsın
|
|
33.
|
fe
|
: artık
|
|
34.
|
ensur-nâ
|
: bize
yardım et
|
|
35.
|
alâ el
kavmi el kâfirîne
|
: kâfirler
kavmine karşı
|
